İbn-i Abbas radıyallâhü anh diyor ki.


Bir gün Peygamberimiz sallallâhu aleyhi ve sellem bana: -

—"Yavrucuğum sana Allah'ın faydalanmana vesîle kılacağı bir kaç cümle öğreteyim mi?" buyurdu. Ben: "Tabiî, yâ Rasûlullah!" deyince Rasûlullah şöyle buyurdu:

-"Allah'ı gözet ki, O da seni gözetsin. Allah'ı gözet ki, O'nu yanıbaşında bulasın. Rahatlık ve genişlik günlerinde Allah'ı tanı ki, O da sıkıntılı günlerinde seni hatırlasın.

Bir şey isterken Allah'dan iste, yardım dilerken sâdece Allah'dan dile. Çünkü olacak şeyler hakkında Allah'ın kaderi (yazısı) kesinleşmiştir. Eğer bütün insanlar Allah'ın hakkında takdir etmemiş olduğu bir konuda sana yararlı olmak isteseler, o işi yapamazlar. Buna karşılık, yine bütün insanlar Allah'ın alnına yazmamış olduğu bir zararı sana ulaştırmak isteseler, bunu başaramazlar.

Kesin imânla ve şükrederek Allah için amel işle. Bilesin ki, hoşuna gitmeyen bir olay karşısında sabretmek, senin hakkında çok hayırlıdır. Sabrın sonu zafer, sıkıntının sonu ferahlık ve zorluğun arkası kolaylıktır." (Tenbihul Ğafilin shf 338 / Ahmed İbn-i Hanbel, I, 293)